Bugün 14 şubat olduğu için aklıma düşmüş değilsin, zaten çok iyide bilmiyorum bu tarih hangi sevgililerin günü,
Ama bugün benim sana eveti bir çırpıda söylediğim günün adı,
Bugün yan yana, dünyanın kadrajına sığdığımız ilk kare.
Beraber hayatı herkes paylaşır. Beraber bir çocuk büyütür herkes.
İşte herkes kadar aynı yolda ve fakat ayrı kararlılıkla.
Bugün verilen bütün kararların ilk günü işte.
Hızlı adımlarla arkamdan gelip, asansöre bindiğinde mi başladı, gözlerini kaçırdığında mı, başımı hafifçe omzuna koymuştum, çekinmiştim. O anda mı ?
Sen gözlerini kapatıp şükrediyordun, ben seni dinliyordum.
Ben senin için mi dua ettim, sen beni mi istedin bilmiyorum. Bizi beraber yazan kudret, bizi birbirimizle
Sakinleştirdi sanki.
Bana Ömür boyu bu adama anlatabilirsin dedi sanki, durağan bir bilgelikle dinler seni, sabahlara kadar konuşabilirsin ve anlaşamadığın hususlar olduğunda dahi anlaşabilirsin dedi.
Hiç küsemezsin, kıyamazsın.
Ben bütün bildiğim iyilikleri öğrenmiştim sanki. Oysa sen doğuştan iyiydin. iyi bir insan sanatıydın benim için.
Sen ağır şarkıların, benim değimimle mutsuz müziklerin, ilerlemeyen filmlerin, kalın kitapların bir fincan şekersiz sıcak çayın adamıydın.
Benden daha komik şeyler beklerdin hep. Daha hareketli, daha coşkulu,
Zamanla bana benzemeye mi başladın nedir. Bazen benden daha komik oluyorsun. Ama hala benim kadar ağlayamıyorsun.
Seninle yolculuğa çıkmak en keyifli anlarım oldu. Beraber durmak hayata mola vermek.
Çayı demlemek, servis etmek uğruna delice kavga eden ve yine çay demlemeyi sevgili uğruna yapılan
En kutsal işmiş gibi gösteren çiftiz biz.
Bazı zamanlar oldu hayatımızda. Ele ele tutuşup ağlamasaydık sanki hiç güçlenmeyecektik.
Sonra Asil oldu hayatımızda,
Birbirimizi sevmekten bir adım öteye geçtik. Birbirimizi birini severek daha çok sevmeyi öğrendik.
Küsken terliğini giy, yerler soğuk demeyi öğrendik.
İki erkek çocuğu gibi dövüşüp, film izlemeye devam etmeyi öğrendik,
Bundan sonra karar verdim demeyi öğrendik.
Bazen en sıkı eleştirmenin oldum senin. Tam karşında durdum, tek engel oldum.
Sustum, bana sabırlı susmayı sen öğrettin ve ne iyi ettin.
Durmayı bazen, sadece izlemeyi öğrettin.
Öğretmenliğinle başlayan bu hayat yolculuğu,
14.02.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder