Önce gelip gittiğin yeri seveceksin,
seçeneklerinden seçtiklerini sevmiş miydin sen?
hayatın nedenleriyle ilgilenmeden, payına düşenle yetinmiş miydin?
Demlenmeye ihtiyacın varmış senin belki de közde, ateşte hem de çok uzun süre, az bir suyla terbiye edilmeye.
Yorgunluğun belki de hep seyirci olarak kalmandandır.
beslendiğin, kök saldığın yerleri,
ve bu kadim alfabeyi tanımamandandır.
İyiliğin tartısına, yeterince iyi olanlardan olana dek çıkmamış olmandandır.
Şifanın tanımını hep başkalarına atfetmiş olabilir misin?
Şah damarının sana daha yakın yerinin tam olarak neresi olduğunu düşünmene engel ne?
Sabahın seherine kıymet ver, yatsının sakinliğine.
Günün güneşin orta yerine,
seni batan güneşe yetiştirene,
vefalı ol !
Kalü bela demiştin hani. “Elestü bi-Rabbikum?” sorusuna.
kendine kaç defa sorulduğunu hatırla.
