Kendimizden ne kadar habersiz olduğumuzu yazdıklarımızı yeniden okurken anlarız..Paul Valery
Gece geç yatıyorum. Oysa sabah ezanla uyanmak istiyorum.
Uyuyakalıyorum.
Eşya ya tapmak istemiyorum. Oysa dolaplarımı açtığımda söylenip duran benim.
Sıkıntı baş göstermeden yalvarmak yakarmak istiyorum.
ama ne vakit yakarsam darda kalmış oluyorum.
Hep istiyorum, istiyorum, istiyorum ama istemesini bilmiyorum.
Filmin, sofranın, sohbetin, uykunun hakkını veriyorum.
Hak edip etmeyişimi sorgulamıyorum. Hak ettiklerime şükretmiyorum.
Çok sahnesi var bu hayatın.
Ve her sahne için ayrı kostüm , ayrı rol gerekiyor.
Oysa bazen insan yalın olmak istiyor. Yalın olmak için kaybolması gerekiyor.
Dünyanın merkezinden çekilmesi gerekiyor.
Olmaya çalıştığınla, olduğun aynı şey değil ya hani.
Bunu bilmesi gerekiyor.
Aslında sahtekar değilim kendime. adı ; umut, itiraf, dua.
Yönelmek için biraz ayrılmak gerekiyor.
Ey Muhammed! Hevesini kendine İlâh edineni gördün mü? (el-Furkan, 43)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder