iyi insan olamamamın sebebi , kötü düşünüp, iyi öğüt vermem olabilir.

Sanıyorum hiçbir dönemde sofiler, bilgeler bu kadar anılmamıştır.

Anlaşılmamıştır.

Facebook ta gezerken herkesin filozof olduğunu görüyorum.

Herkesin melek, herkesin okur yazar.

Oysa gazeteler savaş meydanı, her gün birinin kafası vücudundan kesilerek,

‘+18’’ başlıkları atılıyor.

Onların Facebook da hesapları yok mu ?

Oysa dünya face aleminde ne kadar da güzel
İnsan hayretle falanca ne güzel bir şey paylaşmış diye düşünürken
O falanca öyle düşünmüş zannediyor.
Oysa falanca geçen gün, bir araba yanlış solladı diye,
Ağzı dolu dolu küfür etmemiş miydi.

Ben daha mesneviyi bitiremedim. Kocaman heybetiyle durur evimde. Bundan 6 yıl önce
Eşim hediye etmişti. Çok uğraştım, çalıştım, çabaladım yok olmuyor. Heybemde onu anlayabilecek
Kelime haznemin olmayışından dert yanıyorum hep.
5 sayfa okuyorum derya, deniz. Sonrası kalıyor.
Şimdilerde ise elime dahi almıyorum.

Kendime de sinirleniyorum bu husus da.
Çünkü bende bu alemin içindeyim.
Bazen yazmadan önce düşünmem gerek, düşünmeliyiz.

Bu adamın dediği gibi bir insan mıyım ben ? Hayır değilim.
Bu filozofun hayata bakışını benimsiyor muyum ? Hayır.

Ağlıyorum zarıl zarıl biri höd dediğinde .

İnciniyorum.

Başkaları için yaşadığım da oluyor.

Bir ağacı, denizi ,bir çakıl taşını gördüğümde hayattan zevk almıyorum.

Basıp geçiyorum üstüne çoğu zaman. Bakmıyorum doğan güneşe.

Kim demiş , ne demiş diye soruyorum, dedikodunun üstünü cilalıyorum.

Hal böyle olunca.

Herkes Mevlevi olduğunda, ben şer-i hukuku mu araştırsam diyorum.

Herkesin paylaştığı köşe yazarının yazısını paylaşmak istemiyorum.

Tam zıt fikirlisi ne söylediyse onu yayınlamak arzusu oluyor içimde.

Öyle tam sinir bozucu bir şey oluveriyorum.